Op zondag 28 april vindt kunt u deelnemen aan een themarondleiding vanaf 13:30 uur die betrekking heeft op onder meer oorlogsslachtoffers van de Tweede Wereldoorlog die hun laatste rustplaatsen hebben op ‘d’n Aje Kirkhaof’. Deze twee uur durende rondleiding voert langs een groot aantal graven van vele Roermondse oorlogsslachtoffers, gesneuvelde militairen en verzetshelden. Tevens zal ook de Joodse begraafplaats bezocht worden met het vorig jaar onthulde (graf)monument, opgericht ter nagedachtenis aan 85 vermoorde Joodse Roermondenaren.

Voor deelname aan deze themarondleiding op zondag wordt een bijdrage van vijf euro gevraagd. Betaling kan ter plaatse, bij voorkeur middels een QR-code of contant.

Voor deze rondleiding is aanmelden niet nodig

 

Zaterdag 1 maart 2025 was het exact 80 jaar geleden dat de Amerikaanse bevrijders onder bevel van Generaal-Majoor John.B Anderson Roermond binnentrokken. Vanuit de zuidzijde staken zij de Roer over om Roermond eindelijk te bevrijden van de Duitse bezetting. Roermond had zwaar geleden, vooral in de laatste maanden van de winter van ‘44/’45. Roermond was frontstad en hierdoor voor een groot deel in puin geschoten en de bevolking grotendeels geëvacueerd naar de noordelijke provincies. De Amerikanen troffen een zwaargehavende en grotendeels verlaten stad aan. De vreugde en blijdschap overheersten echter.

 

Vandaag 1 maart werd deze gebeurtenis herdacht bij het monument voor de oorlogsslachtoffers op begraafplaats ‘Tussen de Bergen’. Bij dit monument, onthuld op 4 mei 1950 door burgemeester Geuljans, vonden 79 slachtoffers hun laatste rustplaats. Het grootste deel van deze slachtoffers werd eerder begraven op ‘de begraafplaats nabij Kapel in ’t Zand’, tegenwoordig ‘Het Oude Kerkhof” genoemd en later overgebracht naar de nieuwe begraafplaats. Slachtoffers van de diverse bombardementen in 1944, de beschieting van de evacuatietrein, de veertien gefusilleerden van de Luzenkamp en een aantal in gevangenschap overleden burgers liggen hier begraven in een cirkel rond het monument. Het monument staat ook ter nagedachtenis aan alle slachtoffers van de tweede wereldoorlog in Roermond, 400 in totaal.

 

Na een welkomstwoord door kabinetschef René Mahieu sprak burgemeester Yolanda Hoogtanders tot de ongeveer 200 aanwezigen. Zij memoreerde dat tegelijkertijd op 1 km afstand 18.000 mensen feest vieren in de binnenstad vanwege het carnavalsfeest. Zij wist echter een treffende brug te slaan tussen deze twee gebeurtenissen. Dankzij de bevrijding van Europa door de Amerikanen kunnen wij heden ten dage in vrijheid feest vieren. “Vreugde en verdriet liggen ook soms dicht bij elkaar.”

 

Een indrukwekkende toespraak volgde hierna door Hanna Zhykhareva-Tolstik,  die drie jaar geleden met haar drie kinderen naar Nederland vluchtte. In goed verstaanbaar Nederlands sprak zij de genodigden toe. Zij wist de huidig dreigingen in Europa in een historisch perspectief te plaatsen. Hierbij maakte zij de vergelijking met de bezetting door Duitsland in de vorige eeuw. Vanwege de emoties die af en toe opspeelden werd zij spontaan liefdevol bijgestaan door burgemeester Hoogtanders.

 

 

De Bond van Wapenbroeders afdeling Roermond/Venlo speelde een ceremoniële rol bij deze herdenking. Een blazersensemble heeft de middag sfeervol opgeluisterd. Na de kransleggingen door diverse organisaties werd met het blazen van ‘The last Post’, twee minuten stilte en het zingen van ‘het Wilhelmus’, de bijeenkomst afgesloten met een defilé langs het monument.

 

Op 2 november 2024 overleed Jean Rompelberg (1947-2024). Jean was een van de pioniers van de Stichting Oude Kerkhof. Hij stond mede aan de wieg bij de oprichting van onze stichting in 1996. Die werd ten overstaan van Notaris Eurlings in Roermond opgericht met als doel het behoud van het Oude Kerkhof.

In die periode was Jean werkzaam in het KMBO als docent bij de opleidingen houtbewerking; bouwtimmeren en meubelmakers.
Vanuit school initieerde hij samen met leerlingen projecten ter restauratie van onder meer deksels voor grafkelders en hekwerken. Op deze wijze sneed het mes aan twee kanten; de begraafplaats werd er mooier door en de leerlingen kregen de kans om zich te bekwamen en tegelijkertijd een bijdrage te leveren aan een maatschappelijk doel.

Zijn collega uit die tijd, Frans Bours, haalt herinneringen op aan Jean:

“Ik heb Jean leren kennen in het KMBO toen ik daar als docent metaalbewerking werd aangesteld in 1985. Jean was vanaf het eerste moment een groot voorbeeld voor mij; hij was vriendelijk, zonder poespas en een heel goed vakman. Wat mij ook zéér aansprak is dat hij zowel de leerlingen, koffiedames als de directeur op dezelfde wijze aansprak en behandelde, gewoon open, transparant en vriendelijk.Het duurde dan ook niet lang voordat Jean mij vroeg: ’Hey Frenske, kin se veur ’t Aod Kerkhof eine graafdeksel make?’. Een grafdeksel laten maken door een bedrijf kostte 800 gulden. ‘“Wie veul kost det bie dich, zo’n iezere plaat?’
Ik zei ‘Onder de 100 gulden moet kunnen’ en zo kwam de samenwerking tot stand voor de restauratie van de grafdeksels. Samen zijn we toen naar het Oude Kerkhof gegaan, Jean op de brommer en ik op de fiets en zo kwam ik voor het eerst op het Oude Kerkhof om te zien waar het precies over ging.De volgende dag ben ik met één leerling gaan meten, maar om de juiste maten te nemen moest de grafdeksel worden geopend, waarop de leerling zei ’Dat ga ik niet doen’ Hij sprong op zijn fiets en weg was hij.De laatste vier grafdeksels hebben we samen geplaatst, eind 2023. Jean was daar uiteraard bij om vanaf de scootmobiel nog aanwijzingen te geven. Met héél veel plezier denk ik terug aan deze unieke samenwerking met Jean Rompelberg. Tenslotte was er nog een lachende uitspraak van Jean: ‘Ze motte mich mer hie begrave, mit ’t köpke boave de grond, den kin ich nog alles in de gate houje.’”

Aldus de herinneringen van Frans Bours.

Jean bleef nog jaren op de achtergrond betrokken en ook bij de plaatsing van de vier deksels in 2023 was hij dus nog, in zijn scootmobiel, aanwezig om een oogje in het zeil te houden. De projecten die Jean destijds startte zijn nog steeds lopende. Gilde Opleidingen afdeling metaaltechniek Venlo voert nog altijd projecten uit met leerlingen op de begraafplaats.

De gezondheid van Jean beperkte hem de laatste jaren steeds meer. Wat echter nooit verdween waren zijn gulle lach en luide stem in onvervalst ‘Mesjtreechs’. Wij wensen zijn echtgenote Wil, zijn kinderen en kleinkind veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies.

Wim Bongaerts, al jaren lang vrijwilliger bij de Stichting Oude Kerkhof, is voor zijn inzet voor het behoud van de Limburgse molen gehuldigd. Zijn werk voor het Oude Kerkhof als fotograaf, beheerder van de website en technicus wordt ook zeer gewaardeerd. Namens alle vrijwilligers en bestuur feliciteren wij hem met deze onderscheiding. Wij hopen dat je nog lang als vrijwilliger actief blijft voor de Stichting Oude Kerkhof.

Van harte gefeliciteerd Wim.

 Bron: Limburgse molens instagram 26 oktober 2024

Wim Bongaerts krijgt de Limburgse Molenpenning 2024
Minimolensteen als blijk van waardering voor de mulder, ‘meuletechneut’ en ‘meulearchivaris’

Wim Bongaerts (1947) is de gelukkige ontvanger van de Molenpenning 2024. Deze werd op vrijdag 25 oktober door vice-voorzitter Twan Houtappels van de Molenstichting Limburg aan hem uitgereikt op de Bisschopsmolen in Maastricht. De penning, een minimolensteen, wordt tweejaarlijks toegekend aan een persoon of stichting die zich al jarenlang op heel veel fronten inzet voor de Limburgse molens en molenaars. Wim Bongaerts was ruim 20 jaar vrijwillig molenaar op de Leumolen in Nunhem en op de Képelse meule in Roermond en digitaliseerde het papieren molenarchief al 17 jaar lang. Meer dan 40.000 documenten, foto’s, dia’s en kaartmateriaal gingen door zijn handen. Kortom, een ware ambassadeur voor de Limburgse molens.

Wim Bongaerts werd totaal verrast met de uitreiking van de Molenpenning. In het bijzijn van bestuursleden en adviseurs van de Molenstichting Limburg, het Gilde van Vrijwillig Molenaars, afdeling Limburg en familie nam hij de penning in ontvangst. Iedereen was het roerend eens dat hij deze keer de onderscheiding moesten ontvangen.

 

Het Kapellerkwartier is opgenomen in de Archeo Route Limburg, die tientallen archeologische vindplaatsen met een bijzondere historie met elkaar verbindt. Nabij de Kapel in ’t zand werd vrijdagochtend een speerpunt, alweer de 93ste in de provincie geplaatst.

Via een QR-code, die met Archeo Route Limburg-app op de mobiele telefoon kan worden gelezen, kan een duik in het rijke verleden van dit gebied worden genomen.

Middels Augmented Reality (AR), 3D-technieken en filmpjes krijgt de bezoeker onder andere de legende van het Mariabeeldje, dat volgens de overlevering in 1418 door de Poolse herder Wendelinus in een waterput werd gevonden, te zien. Ook wordt de geschiedenis van het eeuwenoude bedevaartsoord verteld en wordt er aandacht besteed aan de andere plekken in het Kapellerkwartier die alle een rijke historie kennen: het monumentale Oude Kerkhof, de Galgenberg, de Kepelse meule en het Kruiswegpark.

 

Bron: Via Limburg editie 8 oktober 2024

https://archeoroutelimburg.nl

 

Foto: Peter Willemse (Kapel in ’t Zand) Coen in het Panhuis (Oude Kerkhof Roermond)
bij de net geplaatste speer.