Beschrijving
De stichting Oude Kerkhof werd opgericht in 1996 met onder meer als doel de begraafplaats als cultureel erfgoed te behouden. Mede door haar inzet is ze in 2001 benoemd tot rijksmonument en mag er vanaf 2010 weer begraven of bijgezet worden. In 2006 gaf de stichting haar eerste boek ‘Den Aje Kirkhaof’ over de begraafplaats uit, in 2011 gevolgd door het boek ‘Dood, maar niet vergeten’. Dat er destijds veel belangstelling voor deze uitgave was bleek uit het feit dat binnen enkele weken alle vijfhonderd gedrukte exemplaren uitverkocht waren.
Geruggensteund door vele reacties, niet alleen uit Roermond en omgeving, van geïnteresseerden die toevoegende informatie konden verstrekken over op de begraafplaats rustende Roermondenaren, heeft Stichting Oude Kerkhof besloten ook deze beschrijvingen te publiceren en in boekvorm te laten verschijnen. Naast aanvullende informatie van reeds in het vorige boek beschreven overledenen zijn ruim tweehonderd nieuwe grafbeschrijvingen aan het uit te brengen boek toegevoegd. Bovendien kan men kennis nemen van een groot aantal nooit gepubliceerde afbeeldingen uit familiearchieven. Zo worden diverse kloostergraven (Ursulinen, Camillianen, Zusters van Liefde, Zusters van het arme Kind Jezus) beschreven alsmede bijgezette bisschoppen (Paredis, Boermans, Drehmanns, Schrijnen, Lemmens) en andere priesters. Een gedeelte van de begraafplaats herinnert samen met de joodse begraafplaats aan de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog; neergeschoten Britse en Canadese vliegtuigbemannings-leden, gesneuvelde Duitsers, NSB’ers (Hetterscheid, De Leeuw), maar ook Roermondse oorlogsslachtoffers (Stroucken, Fonteijn, Frencken, Reulen, Brinkman, Houben) zijn er begraven. Een aparte categorie vormt de er rustende kinderen. Diverse van hen (Puts, Werson, Wever, Reynders) zijn op tragische wijze om het leven gekomen. Vele kunstenaars (Windhausen, Oor, Geelen, Lücker), architecten (Cuypers, Weber, Delsing) en musici (Guillaume, Bayer, Sagers, Beltjens) die in Roermond gewoond en gewerkt hebben worden genoemd, evenals middenstanders ( Van Hooff, Van Laer-Niessen, Raymann)), industriëlen (Claus, Matthei, Stoltzen-berg) en uitoefenaars van beroepen als medicus (Wong, Leurs, Finaly), wijnhande-laar (Drehmanns, Bonhomme, Berger), steenhouwer (Stienon), apotheker, (Haan, Deuss), drukker (Hanrath, Veith, Romen, Van der Marck), kunstsmid (Cox, Geraedts) en graanhandelaar (Theunissen, Schmitz, Dahmen). Ook politici (Beerenbroek, Strens, Bongaerts) en leden van de rechterlijke macht (Bolsius, Verscheure, Guillon, Leclerc) benevens notarissen (Linssen, Van Boven, Cornelis) zijn goed vertegen-woordigd. Een bijzondere groep vormt de adellijke families (De Negri, Van Aefferden, De Rochechouart, Petit d’Oudenborgh, De Pollaert) waarvan er velen rusten in imposante grafkelders aan het hoofdpad. Het vermaarde ‘Graf met de handjes’ ontbreekt uiteraard niet. De zogenaamde ‘kermisadel’( Benner, Wolfs, Nizet, Kunkels) doet eveneens van zich spreken. Ook zij zijn vaak bijgezet in enkele van de ruim vijftig aanwezige grafkelders op deze begraafplaats.
Het boek beschrijft bovendien nog honderden andere overledenen die een laatste rustplaats hebben op de vijf geloofsgedeelten waarin de begraafplaats verdeeld is. Auteur John Vaessen heeft getracht de bevolking die in de aangegeven periode in de stad gewoond heeft en op deze begraafplaats rust, als het ware ‘een gezicht te geven’ en zo aan de hand van een selectie uit alle geledingen, aan de vergetelheid te ontrukken. Een meermaals voorkomend opschrift op de graven luidt: ‘Dood, maar niet vergeten’. Het was zijn opzet, daarnaar verwijzend, bekende en minder bekende Roermondenaren in dit boek voor volgende generaties in herinnering te houden.
Het gebonden boek met harde kaft bevat 337 rijk geïllustreerde full-color pagina’s op A4 formaat en is vormgegeven door X-Cago, Mediasolutions BV Roermond onder redactie van funerair historicus dr. Maurice Heemels,