Op 26 en 27 december 1944 zijn dertien onschuldige Roermondse burgers en een Poolse krijgsgevangene door de Duitse bezetter standrechtelijk geëxecuteerd op de Luzenkamp in het Duitse Elmpterwald. Dit nadat deze mannen hun eigen graf moesten graven. Na lang zoeken na de oorlog zijn de lichamen in augustus 1947 gevonden en geborgen en vervolgens op 11 september 1947 bijeengebracht in het Gemeentehuis op de markt van Roermond. Een indrukwekkende stoet karren met paarden bracht de door bloemen bedolven kisten naar de begraafplaats, inmiddels bekend als “Het Oude Kerkhof”, nabij de Kapel in ’t Zand. Vele Roermondenaren brachten destijds de laatste eer aan deze oorlogsslachtoffers.

In 1950, na het besluit om de oude begraafplaats te sluiten en te ruimen, werden de lichamen herbegraven op de nieuwe begraafplaats “Tussen de Bergen”.

Hoewel op begraafplaats “Tussen de Bergen” de namen van deze slachtoffers tussen vele andere namen staan op het aldaar in 1950 opgerichte monument was het een groep onder aanvoering van John Vaessen en Wim Kemp een doorn in het oog dat deze gruwelijke gebeurtenis geen eigen gedenkplaats had op Nederlands grondgebied. Na een lange voorbereiding en gefinancierd door de gemeente Roermond is op 11 september 2020, exact 73 jaar na dato, op de lege plek die achter bleef op “den Aje Kirkhoaf” een fraai monument onthuld.

Onlangs is het monument voorzien van een permanent bordje dat beknopt uitleg geeft over de aanleiding van dit monument en de bijzondere betekenis van deze exacte plaats.

Toevalligerwijze werden wij rond dezelfde tijd verrast met een exemplaar van het originele bidprentje uit 1947.