 |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 
|
|
De
aje kirkhaof
Sjtil gesjtange
bie wiezende sjeem
van kruutzend iezer
blajerende
buim
baove sjtatige sjtein
en graafkelders
vól
achtergelaote verdreet
Zoväöl
det zegke wilt
vergaet mich neet
Remunj,
Els Zeegers-Koelen
’t
Graaf mit de henj
‘t raak mich
de krach van same
de henj ineingevlóchte
veur ewig verbónje
zjwiegend
alleszègkend
klimop klump euver
’t verleje nao noe
’t inj is ‘t begin
de cirkel is róndj
Remunj, Els Zeegers-Koelen
Klik hieronder op een foto om meer te zien
(foto's Wim Bongaerts)
Lente-------------Zomer
Herfst ---------------Winter
Mist---------------- Nacht met Allerzielen
Details linkerdeel------Details rechterdeel
Crypte Allerzielenloop 2016, foto Mathieu Beeren
Oudere nieuwsberichten treft u aan door te klikken op Archief.
Links op deze pagina onder het gedicht, is een selectie te zien van foto's op het oude kerkhof gemaakt in de verschillende seizoenen, ook zijn er foto's van graven en/of details te bekijken.
Uitzending gemist van zondagochtend 27 september?
Kijk hier Matinee van Guus Rusing met John Vaessen op het Oude Kerkhof. De aanleiding voor de uitzending is de uitgave van de derde druk van "Dood maar niet vergeten" van John Vaessen. In Roermond is dit boek te koop op diverse plaasten o.m Boekhandel Boom, boekhandel Plantage, Cafe Aad Remunj en de Kleine Tovenaar in Maasniel. Ook bij rondleidingen van de Stichting Oude Kerkhof te koop.
YUTUBE.COM
Matinee met Guus Russing en John Vaessen over het boek: "Dood Maar Niet Vergeten"
Wij doen dit jaar mee met Rabo ClubSupport!
Beste vrienden van het Oude Kerkhof
Roermond. Wij nemen deel aan de Clubsupportactie van Rabobank Wij proberen
hiermee een bijdrage te verkrijgen voor de restauratie van twee antieke
graftrommels. Over deze graftrommels zie het eerdere bericht op onze website
Bekijk hoe je ons kan steunen op
rabobank.nl/clubsupport
RaboClubSupport
#decooperatieveRabobank
Bezoek aan het Drents Graftrommelmuseum Veenhuizen
Onlangs brachten wij een bezoek aan Veenhuizen. Wij bezochten het Drents
graftrommelmuseum c.q. restauratieatelier dat beheerd wordt door Pieke en Leo van Doorn. Tijdens
de uitreiking van de Gouden Terebinth op 8 februari 2020 in Utrecht,
waar ook zij voor genomineerd waren, maakten wij reeds kennis met het
echtpaar.
Bij het museum hoort tevens een restauratieatelier
waar oude graftrommels voor verval gered worden om zo voor het nageslacht
bewaard te worden.
De Stichting Oude Kerkhof kwam onlangs door schenking in het bezit van
2 antieke graftrommels die oorspronkelijk op het Oude Kerkhof jarenlang
op een graf hebben gestaan. Vanwege de slechte staat van deze trommels
namen wij deze mee naar Veenhuizen ter beoordeling.
--------------------
Wat zijn graftrommels
Een graftrommel is een gift die als eerbetoon
aan een overledene geschonken werd door familie, maar ook veelal door
collega’s, buurtgenoten, vereniging of schoolgenoten. Een graftrommel
is meestal rond of ovaal van vorm, tussen de 50 en 80 cm groot en is
gemaakt van metaal van blik of zink. Andere vormen komen ook voor. De
trommel bevat meestal een bloemenkrans, gemaakt van metalen bladeren
en porseleinen bloemen. De diverse soorten bloemen en bladeren hadden
hun eigen symboliek. Vaak bevat de krans ook nog een zogeheten letterlint
van metalen letters als laatste groet. De trommel die meestal apart
van de bloemenkrans vervaardigd werd door de plaatselijke smid of koperslager,
werd afgedekt met een glasplaat en als een soort vitrine op een standaard
op het graf geplaatst. Er zijn ook graven bekend waarbij de trommel
in het monument zelf verwerkt is. Op het Oude Kerkhof in Roermond zijn
ook graftrommels in grafkelders aangetroffen. Hierbij is niet duidelijk
of ze oorspronkelijk op de familiegraven geplaatst waren of al meteen
in de grafkelder zijn geplaatst. Rond 1850 tot de jaren veertig van
de 20e eeuw waren de graftrommels populair. Diverse ateliers maar ook
steenhouwers hielden zich bezig met het vervaardigen van bloemenkransen.
Het is niet helemaal duidelijk waar het gebruik van graftrommels oorspronkelijk
gestart is. Zowel in Nederland als ook in Frankrijk, België en
Duitsland kwamen tegelijkertijd graftrommels in omloop. Behalve metalen
bloemenkransen met porseleinen bloemen werden ook kransen vervaardigd
van glaskralen in allerlei verschijningsvormen. Kransen van dit materiaal
waren kostbaarder en kwamen meer voor in België en Frankrijk.
In Limburg zat in Voerendaal een grafkransenfabriek, Verhoeven-Beckers,
die tevens het alleenrecht had op het vervaardigen van kransen met gekleurde
palmen.
De schatting is dat ooit op Nederlandse begraafplaatsen 25000 graftrommels
aanwezig waren. Ook op het Oude Kerkhof in Roermond stonden er velen.
Op oude foto’s van het kerkhof komen wij ze geregeld tegen. Er
zijn nu in Nederland slechts een 1000-tal exemplaren bewaard gebleven.
Op het Oude Kerkhof zelf zijn een klein aantal bewaard gebleven in grafkelders
en enkele jaren geleden heeft de Stichting Oude Kerkhof drie exemplaren,
ook na schenking, laten restaureren en tentoongesteld in het lijkenhuisje.
In onbruik en verval
De meest gebruikte materialen voor de bloemenkransen zijn blik, zink en in mindere mate aluminium. De blik- of ijzervariant is veelal te herkennen aan de roestvorming en komen voornamelijk uit Duitsland. Zinken kransen roesten niet, maar vertonen wel andere oxidatiesporen. De zinken kransen kwamen voornamelijk uit Frankrijk en België. Na de tweede wereldoorlog raakte de traditie om graftrommels te plaatsen in onbruik. Onder invloed van weersomstandigheden, gebrekkig onderhoud en ook door het ruimen van kerkhoven verdwenen veel trommels of raakten in verval.
-------------------
Restauratie
Zoals
al vermeld heeft het museum in Veenhuizen ook een eigen restauratieatelier.
Na een lange autorit werden wij hartelijk ontvangen door Pieke en Leo
van Doorn. Wij hebben de geschonken trommels ter beoordeling aangeboden.
Na een grondige inspectie konden wij met zekerheid vaststellen dat het
hier Duitse grafkransen betrof. De constatering dat de kransen in een
veel betere conditie zijn dan in eerste instantie werd aangenomen, deed
ons deugd. Dit hadden wij niet verwacht. Wij hebben de trommels achtergelaten
en inmiddels is na een uitgebreide offerte de opdracht verstrekt om
de graftrommels te restaureren. Wordt vervolgd dus.
----------------
Het museum bevindt zich in het Drentse Veenhuizen en als u in de buurt
bent zeker een bezoekje waard.
Voor info en bezoek www.stichtinggraftrommel.nl
Geraadpleegde bron voor dit artikel:
“Graftrommels
en (kunst)grafkransen in Nederland” van Leon Bok en Evrt-Jan Halkus
Foto’s: Coen In het Panhuis en Odile de Ras
Gefusilleerden Roermond eindelijk eigen monument op Nederlandse bodem.
Vrijdag 11 september 2020 is een stralende nazomerdag. Een beperkt aantal genodigden komt samen voor een bijzondere herdenking. Vanwege Covid 19 restricties is vooraf bewust geen ruchtbaarheid gegeven aan deze gebeurtenis.
Exact 73 jaar geleden, op 11 september 1947, vertrekt onder dezelfde weersomstandigheden vanuit het stadhuis aan de Markt van Roermond een droeve stoet door het centrum richting begraafplaats nabij de Kapel in ’t Zand, toen nog niet het Oude Kerkhof genaamd. De Koninklijke Harmonie en de Fanfare Onze Lieve Vrouwe in ’t zand begeleidt de stoet met treurmuziek, langs de kant staan honderden Roermondenaren om de laatste eer te bewijzen aan de 14 mannen die in december 1944 na een standgericht o.l.v. Commandant Ulrich Matthaeas doodgeschoten zijn in de bossen van het Elmpterwald (Lüsenkamp). Een maand tevoren zijn na lang speurwerk eindelijk de lichamen gevonden en geborgen op de plaats van executie. De stoet is indrukwekkend. Op karren, getrokken door paarden, staan als stille getuigen van de oorlogsmisdaad, overladen met bloemen de 14 kisten. Op de begraafplaats, thans het Oude Kerkhof geheten, worden zij te ruste gelegd. Omdat de Gemeente in 1949 het besluit neemt de begraafplaats te sluiten en te ruimen worden de lichamen tezamen met andere burgerslachtoffers in 1950 overgebracht naar de nieuwe begraafplaats “Tussen de Bergen”.
De plek op het “Oude
Kerkhof” waar zij samen met andere oorlogsslachtoffers
begraven lagen is altijd leeg gebleven. Niets
herinnerde nog aan de slachtoffers die hier
ooit lagen. In 1996 heeft de Duitse gemeenschap
van Niederkruchten een monument, mahnmal,
opgericht op de Luzenkamp ter nagedachtenis
aan de executie van de dertien onschuldige
burgers en een Poolse krijgsgevangene.
John Vaessen heeft samen met een aantal anderen
het initiatief genomen om eindelijk ook op
Nederlands grondgebied gepaste aandacht te
geven aan deze vreselijke gebeurtenis. Dit
heeft uiteindelijk geresulteerd in een mooi
uitgevoerd blijvend monument. De Gemeente
Roermond heeft dit financieel mogelijk gemaakt.
De door de steenhouwer toegevoegde porseleinen
medaillons geven de mannen definitief een
gezicht.
De bijeenkomst op 11 september 2020 is bijgewoond door negen familieleden van 4 slachtoffers. Verdere aanwezigen zijn o.a. burgemeester Rianne Donders van Roermond, burgemeester Karl-Heinz Wassong van Niederkruchten, bestuur en vrijwilligers van de Stichting Oude Kerkhof, Stichting voettocht 30 december, vertegenwoordigers van de gemeente Roermond, initiatiefnemers John Vaessen en Wim Kemp, Bond van Wapenbroeders, Comité 4 mei en de steenhouwer John Beckers.
Voorzitter
Mathieu Beeren spreekt het welkomstwoord.
Hij wordt gevolgd door burgemeester Rianne
Donders, die in haar toespraak duidelijk laat
merken dat zij zich oprecht in deze geschiedenis
verdiept heeft en op de voor haar kenmerkende
manier de verbinding legt tussen de historische
feiten, persoonlijk gevoel en het belang van
de waarde van vrijheid.
Burgemeester Karl-Heinz Wassong van Niederkruchten
die ook meermaals in vloeiend Nederlands sprak
tijdens de bijeenkomsten in december bij het
monument op de Luzenkamp legt ook de nadruk
op “steeds weer dreigende gevaren van
verachtelijke krachten die bezig zijn dit
“huis der vrede” duurzaam te beschadigen
of te verstoren”.
---
- 
Na een passende muzikale onderbreking voert John Vaessen, namens de initiatiefnemers van het monument, het woord. Met complimenten aan burgemeester Donders vanwege haar grondige speurwerk schetst hij de gebeurtenissen op en rond 11 september 1947. Het feit dat Ulrich Matthaeas, die het bevel tot executie gaf, nooit verantwoording heeft afgelegd en de zaak als afgedaan ervoer, wordt door John Vaessen benadrukt. Voor de getroffen families was het verre van afgedaan. Op indrukwekkende wijze besluit hij zijn toespraak met het afzonderlijk noemen van de namen, de leeftijden en de beroepen van alle slachtoffers. Het oudste slachtoffer werd 48 jaar, de twee jongste slechts 16 jaar.
------
-
-
Vanwege de voorgeschreven 1,5 meter afstand is er voor gekozen om in een processie langs het monument te lopen. Familieleden zetten symbolisch 14 kaarsen neer, gevolgd door het plaatsen van zonnebloemen in vazen naast het monument door alle andere aanwezigen.
Omringd door kaarsen en bloemen staat het monument in zacht zonlicht. De namen en vooral gezichten van deze veertien mannen mogen nooit vergeten worden.
--
Foto's Wim Bongaerts.
Klik hier op de link voor alle foto's van de bijeenkomst.
Rondleidingen op aanvraag weer mogelijk
Na de gebruikelijk winterstop werden we direct geconfronteerd met de corona-uitbraak en waren wij gedwongen om alle activiteiten op het Oude Kerkhof stil te leggen. Lang bleef onduidelijk hoe lang dit zou gaan duren maar nu is er dan toch eindelijk goed nieuws. De individuele rondleidingen op aanvraag kunnen weer doorgang vinden. De eerder aangekondigde gratis openbare rondleidingen blijven voor dit jaar geschrapt. Rondleidingen op aanvraag zijn weer mogelijk. Bij de bevestiging van de reservering zal een protocol gevoegd worden dat opgevolgd dient te worden. Dit uiteraard om de veiligheid zoveel mogelijk te kunnen garanderen.
De kosten bedragen 3€ per persoon met een minimum van 15€ bij 1 t/m 5 personen
Voor inlichtingen en reserveringen:
Telefoon
: 06 13574357
: 06 48211138
Mail : mathieubeeren@ziggo.nl
Opleidingstraject nieuwe rondleiders van start.
In maart hebben wij middels een artikel in weekblad Via Limburg een oproep gedaan om enthousiastelingen te werven die graag rondleider willen worden op ons mooie Oude Kerkhof. De oproep had succes want 8 personen hebben zich gemeld. Vanwege de coronamaatregelen konden wij echter nog niet starten met een opleidingstraject. Wel hebben de aspiranten voldoende documentatiemateriaal ontvangen om zich al in te lezen. Zaterdag 13 juni was het dan toch zover om daadwerkelijk van start te gaan. John Vaessen en Maurice Heemels hebben een uitgebreid programma samengesteld om de nieuwe vrijwilligers van voldoende kennis en vaardigheden te voorzien om zelfstandig rondleidingen te kunnen verzorgen. Onder een stralende zomerzon kwam de voltallige groep bijeen op het Oude Kerkhof om kennis te maken met elkaar en om de eerste rondgang te maken. Uit naam van het bestuur en alle vrijwilligers van de Stichting Oude Kerkhof heten wij de aspirant rondleiders van harte welkom en wensen wij hen veel succes met het hele traject. Een geweldige aanwinst voor de Stichting Oude Kerkhof.
Herdenking Roermondse oorlogsslachtoffers
Op 6 juni 1944 startte met de landing van
de geallieerden in Normandië de bevrijding
van Europa. De Bond van Wapenbroeders Roermond
organiseerde op dezelfde datum 76 jaar later
op het Oude Kerkhof de jaarlijkse herdenking
van de Roermondse oorlogsslachtoffers. Waar
normaal altijd veel belangstellenden bij aanwezig
zijn was de bijeenkomst ditmaal in besloten
en kleine kring vanwege het Coronagebeuren.
Hoewel klein van opzet was de beleving extra
intens.
Vicevoorzitter Lia Schroeders heette de aanwezigen,
waaronder Locoburgemeester Mevrouw Marianne
Smitsmans, van harte welkom.
Hub Aendekerk, lid van de Bond voor Wapenbroeders
hield een korte, mooie toespraak. Mathieu
Beeren lid van de wapenbroeders, gaf bij de
graven van de Roermondse slachtoffers en de
graven van de Geallieerden een toelichting
over wie er begraven ligt met een persoonlijk
verhaal. Bij nagenoeg alle graven werden bloemen
gelegd. Bij de graven van de geallieerde slachtoffers
werd 1 minuut stilte gehouden. Het blazen
van de Last Post door Jean Pisters maakte
de beleving compleet. Tot slot brachten de
aanwezige Wapenbroeders een eregroet.
Het werd een sobere, maar indrukwekkende plechtigheid.
Wij hopen dat de volgende herdenking weer
op gebruikelijke manier kan plaatsvinden en
belangstellenden voltallig aanwezig kunnen
zijn.
--------Foto's Pim Ermers
Oorlogsmonumenten in Roermond nu ook als App beschikbaar
In het kader van 75 jaar vrijheid Roermond
is het boekje “Stille getuigen”
in 1995 uitgegeven op initiatief van de Roermondse
vrouwenraad nu ook als app beschikbaar. Het
betreft een fotografische rondgang langs grote
en kleine monumenten in Roermond, Swalmen,
Herten en Maasniel.
Op initiatief van de Gemeente Roermond is
deze app gemaakt door vier scholieren van
BC Schöndelen te weten Jip van Hoef,
Bas Meuwissen, Stef Halmans en Koen van Dooren.
Zij hebben op eigentijdse wijze de oorlogsmonumenten
binnen de Gemeente Roermond in beeld gebracht
en beschreven.
Ook het onlangs geplaatste monument op het
Oude Kerkhof voor de 13 Roermondenaren en
een Pool die in december 1944 gefusilleerd
zijn bij de Luzenkamp is hierin opgenomen.
Een waardevol naslagwerk en bijzonder dat
dit door scholieren gemaakt is. De app is
beschikbaar via Apple’s Appstore voor
IOS en Google Playstore voor Android
Lijk - of Dodenplank
In
het depot van het Historiehuis bevindt zich
een originele Lijk - of Dodenplank. Omdat
dit historische object voorlopig niet meer
geëxposeerd wordt, leek het de Stichting
Oude Kerkhof een goed idee, de plank aan de
stichting tijdelijk uit te lenen voor plaatsing
in het museale lijkenhuisje, zodat rondleiders
bezoekers kunnen vertellen over dit bijzondere
voorwerp. Bij nader inzien bleek dit helaas
niet mogelijk te zijn omdat de plank dan onderhevig
zou zijn aan temperatuursverschillen die van
invloed zouden kunnen zijn op de conditie
ervan. Medewerker Collectie Cuypershuis, Annemieke
Broeke was echter zo vriendelijk een archieffoto
van het object ter beschikking te stellen
en Koos Hussem, directeur Media Solutions
X-Cago BV liet op verzoek van de stichting
deze afbeelding in de juiste proporties uitvergroten
en voor expositie geschikt maken. Voor hun
pro deo medewerking is de stichting hen zeer
erkentelijk. Vanaf 15 mei 2020 is de ‘replica’
tijdens rondleidingen in het lijkenhuisje
te bezichtigen.
Van de negentiende eeuw tot aan de Tweede
Wereldoorlog was het als teken van rouw gebruikelijk
om een dodenplank te plaatsen bij het huis
van een opgebaarde overledene. Dit gebeurde
zowel in Limburg als in het Duitse grensgebied.
De plank bleef bij het sterfhuis geplaatst
zolang de overledene in het huis aanwezig
was. Bij een dode van het mannelijke geslacht
stond de plank rechts van de voordeur, in
het andere geval links. Bij het passeren van
het huis bood men respect voor de overledene.
Een
zeldzame (!) verwijzing naar het gebruik van
de lijkplank in Roermond treffen we aan in
Civitas Ruraemundensis. Gedenkboek ter gelegenheid
van het zevenhonderd-jarig bestaan van Roermond
als stad (Roermond 1932) 329-330.
Het heeft de Koning behaagd!
De
voorzitter van de Stichting Oude Kerkhof Mathieu
Beeren is vandaag onderscheiden als Lid van
de Orde van Oranje-Nassau. Burgemeester mevr,
Rianne Donders bracht hem het blijde nieuws
per telefoon. De officiële uitreiking
zal op een later tijdstip plaatsvinden. Wij
feliciteren Mathieu namens bestuur en alle
vrijwilligers van harte met dit verdiende
lintje. Een afvaardiging van het bestuur heeft
de felicitaties met bloemen, op gepaste afstand,
overgebracht.
De officiële argumentatie van de Gemeente
Roermond:
De heer Mathieu Beeren (73) Lid in de Orde van Oranje-Nassau
-
--
--
--
De heer Mathieu Beeren is al 40 jaar betrokken bij de EHBO - vereniging Maasniel. Niet alleen als lid maar in de periode tussen 1980 en 2015 was hij onder meer ook voorzitter en coördinator opleidingen en hield hij de ledenadministratie bij. Sinds enkele jaren is hij vertrouwenspersoon van de EHBO- vereniging. Leden met een schokkende EHBO ervaring kunnen altijd bij de heer Beeren terecht voor een vertrouwelijk gesprek en hulp bij de verwerking. Vanaf 2007 is de heer Mathieu Beeren als vrijwilliger betrokken bij de Stichting Het Oude Kerkhof. Hij coördineert en geeft zelf ook rondleidingen op deze begraafplaats. In 2013 trad hij toe tot het bestuur van deze stichting, waarvan hij vanaf 2015 voorzitter is. Zijn kennis over de bijzondere graven, de personen en de historie van de begraafplaats is groot en zijn manier van omgaan met mensen is bijzonder prettig. In 2017 werd hij voorzitter van het Kapeller Kwartier (de 4K’s), waarin naast de begraafplaats, het Kruiswegpark, de kerk Kapel in ’t Zand en de Kapelse Meule zijn vertegenwoordigd. Van mei 2013 tot 28 mei 2016 was de heer Beeren bestuurslid en vice-voorzitter van het Overkwartier Gelre. In februari 2018 werd hij bestuurslid van de Bond van Wapenbroeders, afdeling Roermond en Venlo. Hij onderhoudt contacten met zieke leden of leden die een steuntje in de rug kunnen gebruiken.
Unieke filmbeelden van de uitvaart van Bisschop Drehmans uit 1913
In de crypte van de bisschoppenkapel op de begraafplaats zijn nagenoeg alle bisschoppen bijgezet die het bisdom Roermond kende na het herstel van de Bisschoppelijk hiërarchie in 1853. Josephus Hubertus Drehmans was de 3e bisschop, voorgegaan door Bisschop Paredis en Bisschop Boermans. Hij werd in 1900 als Bisschop gewijd. Hij was een sterke persoonlijkheid en hield zich vooral bezig met maatschappelijke problemen. Hij maakte zich verdienstelijk voor de katholieke vakbonden en het Roermondse verenigingsleven. Hij overleed in 1913.
------
Onlangs zijn er unieke filmbeelden opgedoken van de begrafenis van Bisschop Drehmans in 1913. Op diverse locaties zijn opnames gemaakt. Zo is er in het begin van het filmpje duidelijk de zwartbroekstraat in beeld. Het uitgaan van de dienst in de Kathedraal met het plaatsen van de kist in de lijkkoets bevat zeldzame filmbeelden van Pierre Cuypers. Kort is hij in beeld. Hij is te herkennen aan de sjerp die hij draagt. Bij het afdalen van de trap zet hij zijn hoge hoed op. In de stoet lopen een groot aantal geestelijken mee waaronder duidelijk te herkennen Laurentius le Bron de Vexela.
Jammer genoeg zijn er geen opnames gemaakt op het Oude Kerkhof
De aangekondigde gratis rondleiding van 22 maart, 5 april en 3 mei 2020 op het Oude Kerkhof Roermond gaan helaas niet door. Gezien de onzekere situatie m.b.t. de ontwikkelingen rondom het Coronavirus wil het bestuur van de Stichting Oude Kerkhof geen onnodige risico’s nemen en heeft derhalve besloten onze geplande activiteiten tot nader bericht op te schorten. Verdere informatie zal onder meer via de website en andere gebruikelijke kanalen gepubliceerd worden.
GRATIS RONDLEIDING ‘AJE KIRKHAOF’ ROERMOND
Op zondag 22 maart vindt de eerste door de
Stichting Oude Kerkhof aangeboden gratis rondleiding
in 2020 plaats over de uit 1785 stammende
stadsbegraafplaats ‘Nabij Kapel in ’t
Zand’, zoals de officiële benaming
luidt. Voorafgaand aan deze wandeling is er
om 13.00 uur een korte inleiding met fotopresentatie
in zaal ‘Aad Remunj’, Herkenbosscherweg
10, schuin tegenover de begraafplaats. Gedurende
de twee uur durende rondleiding zullen alle
vijf geloofsgedeelten en daarmee markante
laatste rustplaatsen en locaties van dit rijksmonument
worden bezocht.
De duidelijke zichtbare indeling in religieuze
gedeelten, de begraafklassen, het relatief
grote aantal grafkelders (53), het vele smeed-en
gietijzer, de talrijke monumentale graven
en de bijzondere flora maken ‘den Aje
Kirkhaof’ bovendien een monumentale
dodenakker van formaat. In een tijd waarin
crematie nog geen rol van betekenis speelde
en vrijwel elke Roermondenaar die overleed
er werd begraven was de begraafplaats de ultieme
uitdrukking van de sociale verhoudingen in
de stad Roermond. Het is niet alleen een plek
waar een enorme hoeveelheid genealogische
informatie zichtbaar is, maar ook het tastbare
overblijfsel van een verdwenen samenleving.
Hier liggen in de meest letterlijke zin van
het woord de Roermondenaren die tussen 1750
en 1950 de historie van de stad medebepaald
hebben. Daaronder bevinden zich niet alleen
geestelijken, politici, leden van de rechterlijke
macht, edelen, industriëlen en middenstanders,
maar ook kunstenaars, medici, notarissen,
architecten, stadsfiguren en kermisexploitanten.
Vele graven herinneren bovendien aan de Tweede
Wereldoorlog die vooral op het joodse gedeelte
in het bijzonder gekenmerkt worden. Het is
die dag onder meer mogelijk de crypte van
de bisschoppenkapel te bezoeken, evenals andere
grafkapellen die voor deze gelegenheid opengesteld
zullen worden. Diverse grafkelders zijn te
bezichtigen en is het toegestaan er met een
gids in af te dalen.
De rondleiding op zondag 22 maart is de eerste
in een reeks van vijf gratis rondleidingen
in 2020, georganiseerd door de Stichting Oude
Kerkhof. Aanmelding is niet nodig. Uiteraard
blijft het altijd mogelijk individueel een
rondleiding te reserveren. Er zijn geen restricties
betreffende de groepsgrootte.
Info:
www.oudekerkhofroermond.nl
De bevrijding van Roermond 1 maart 1945 herdacht na 75 jaar.
Op
1 maart 2020 was het 75 jaar geleden dat Roermond
definitief bevrijd werd van de Duitse bezetting.
Met de vrijheid in zicht begon voor Roermond
in het najaar van 1944 een verschrikkelijke
laatste oorlogswinter. Roermond was frontstad
met de Maas en Roer als scheidslijn. Een winter
van verschrikkingen zoals de diverse bombardementen,
de executie van onderduikers, de deportatie
van 2800 Roermondse mannen en de evacuatie
van de resterende bevolking naar het Noorden
van Nederland met alle vreselijke gebeurtenissen
daaruit voortkomend.
Op 1 maart 1945 in de vroege ochtend trok
Majoor-Generaal John B. Anderson met zijn
manschappen Roermond binnen over de Roer vanuit
het zuiden. Roermond was eindelijk bevrijd.
Roermond heeft deze gebeurtenissen 75 jaar later uitgebreid herdacht op 1 maart 2020. Op diverse locaties is hierbij stilgestaan. In de ECI, Maasniel en Swalmen waren in de ochtend herdenkingen en activiteiten.
Onderstaande foto's van Odile
de Ras
-----------------------Maasniel Piet Touw-------------------------------------------------Maasniel monumentnument
----------------Maasniel
kranslegging ----------------------------------Graf
Piet Touw
Op de gemeentelijke begraafplaats “Tussen de Bergen” was een herdenking met kranslegging georganiseerd door de Gemeente Roermond. Voorgegaan door de Bond van Wapenbroeders trok een groep belangstellenden naar het oorlogsmonument en laatste rustplaats van Roermondse burgerslachtoffers van het oorlogsgeweld. De Burgemeester van Roermond, mevr. Rianne Donders- de Leest, opende met een toespraak waarin zij nadrukkelijk alle slachtoffers herdacht mede onze vrijheid zoals wij die nu kennen. John Vaessen stond uitgebreid stil bij de slachtoffers van de Duitse wreedheden. Hij benoemde ondermeer de 14 Roermondse mannen gefusilleerd bij de Luzenkamp in december 1944, de diverse slachtoffers van de bombardementen en de omgekomen Roermondenaren die beschoten zijn in de treinen tijdens de evacuatie. Na het blazen van de “Last Post” en een minuut stilte werd een krans gelegd door Burgemeester van Roermond, mevr. Rianne Donders- de Leest, geflankeerd door 2 scouts en diverse aanwezige kinderen. Opvallend was dat onze Burgemeester de kinderen nadrukkelijk betrok bij het gebeuren.
Onderstaande foto's van Wim Bongaerts
-----------Stoet
met belangstellende en wapenbroeders
John Vaessen vertelt over 75 vrijheid en verwijst ook naar oorlogsslachtoffers die begraven liggen op het Oude Kerkhof.
Verdere activiteiten deze middag waren een kranslegging aan de Andersonweg in aanwezigheid van kleinkinderen van Majoor-Generaal John B. Anderson, een historische tocht met legervoertuigen, een grote en drukbezochte speciale herdenkingsdienst in de St. Christoffel Kathedraal en afsluitend het ontsteken van het “Vrijheidsvuur” voor het stadhuis.
Op het Oude Kerkhof is onlangs een monument geplaatst op de plek waar de in december 1944 vermoorde Roermondenaren tijdelijk herbegraven zijn geweest. Dit monument zal op een nog nader te bepalen moment officieel onthuld worden.
Voor een videoverslag van de activiteiten door omroep ML5
Baton van dirigent Max Guillaume duikt na 75 jaar op in de Verenigde Staten
Op het Oude Kerkhof
bevindt zich het graf van de destijds vermaarde
dirigent van de Koninklijke Harmonie Roermond,
Max Guillaume (1877-1944).
Rond Kerstmis vorig jaar ontving het bestuur
van de ‘Keuninklikke’ een mail
van Susan Hill uit Somerville, Massachusetts
USA. Via Google had ze de website van de Harmonie
gevonden en was zo in de gelegenheid om contact
te leggen met het bestuur om haar een bijzonder
verhaal mede te delen dat toevallig ook gerelateerd
is aan de bevrijding van Roermond.
Het blijkt dat de familie Hill al 75 jaar
lang een bijzonder dirigeerstokje in haar
bezit heeft dat in 1909 door de Roermondse
goud-en zilversmid François Plaghki
geschonken is aan de toenmalige dirigent van
de ‘Keuninklikke’ Max Guillaume.
Graag zou zij meer willen weten omtrent de
omstandigheden waaronder de baton destijds
in het bezit van deze Roermondse dirigent
gekomen is. Omdat de Harmonie het druk heeft
met repetities en uitvoeringen heeft het bestuur
John Vaessen als zijnde bekend met de geschiedenis
van de Koninklijke Harmonie en het Oude Kerkhof
gevraagd het mailcontact met de familie Hill
te onderhouden.
De grootvader van Susan Hill, Bernard Merson,
diende als militair gedurende de Tweede Wereldoorlog
in het Amerikaanse leger en landde op 6 juni
1944 (D-Day) op Omaha Beach in Normandië.
Hij was ingedeeld bij US Army 29th Infantry
Division die van 8 december 1944 tot 23 februari
1945, defensieve posities langs de Roer innam.
Zijn divisie stootte vervolgens door om op
23 februari de rivier over te steken om via
de plaatsen Jülich, Broich, Immerath
en Titz, op 1 maart 1945 Mönchengladbach
te bereiken. Op diezelfde dag werd Roermond
door de 15th Cavalry Group van het 16de Corps
US Army onder bevelhebber Major General John
B. Anderson bevrijd.
Toen Bernard Merson in 1945 terugkeerde naar de Verenigde Staten was hij in het bezit van het dirigeerstokje van Max Guillaume, voorzien van een zilveren plaatje met daarop de tekst:
Offerte á Monsieur Max Guillaume, directeur de l’Harmonie Royal de Ruremonde, par François Plaghki, juillet 1909.
Het is (nog) niet bekend waarom Max Guillaume dit geschenk destijds van François Plaghki ontvangen heeft.
De familie Hill heeft geen idee hoe, wanneer en waarom Bernard Merson in 1945 in het bezit van de baton gekomen is. Susan Hill is van mening dat deze baton historisch gezien van betekenis zou kunnen zijn voor de Koninklijke Harmonie Roermond en wil het stokje dan ook graag letterlijk aan het gezelschap overdragen omdat het volgens haar in Roermond thuis hoort. Het bestuur van de KHR is uiteraard zeer verheugd met haar voorstel en zal er te zijner tijd een representatieve plek voor aanwijzen.
De
familieleden van Bernard Merson (dochter Arrah
Jane Hill-Merson en kleindochter Susan Hill)
hopen dit jaar vanuit Amerika naar Roermond
af te reizen om de baton persoonlijk aan het
bestuur van de Koninklijke Harmonie Roermond
te overhandigen. Na 75 jaar zal het kleinood,
uitgerekend in het jaar dat de bevrijding
van Roermond gevierd wordt, weer terugkeren
naar de stad van waaruit het in 1945 door
één van onze bevrijders, naar
aangenomen wordt uit dankbaarheid, is mee
terug genomen naar de Verenigde Staten.
------
-----
Laatste
rustplaats Max Guillaume ----Max
Guillaume (1877-1944)----Dochter
Arrah Jane Hill-Merson, Bernard Merson (midden),
op het Oude Kerkhof---------------------------------------------
kleindochter Sue Hil
Offerte á Monsieur
Max Guillaume, directeur de l’Harmonie
Royal de Ruremonde,
par François Plaghki, juillet 1909.
-----
----
Bernard Merson (1913-1970)-------------------- Bernard Merson na zijn terugkeer------ Bernard Merson, tweede van links,-------------------------------------------------------------uit Europa---------------------------- juni 1944 bij NormandieSt.Lo,
In de geschiedenis van de Philharmonie, later Koninklijke Harmonie Roermond, zijn er in de 19de en 20ste eeuw enkele dirigenten geweest die zich bijzonder onderscheiden hebben.
Op 19 juli 1830 behaalde de Roermondse Philharmonie onder leiding van de uit Holzminden (D.) afkomstige dirigent Willem Bayer (1799-1853) een ‘illustere eerste Prysbehaling’ op een concours te Brussel. Deze gebeurtenis heeft destijds zoveel indruk gemaakt dat in Roermond nog zestig jaar na dato deze overwinning jaarlijks gevierd werd. Dit jaar is de ‘Keuninklikke’, vanwege het feit dat het Brusselse concours 190 jaar geleden plaats vond, voornemens er extra aandacht aan te besteden.
Als zoon van de musicus Joseph Nicolas Guillaume, afkomstig uit het Waalse Bouillon was Louis Guillaume (1851-1904), geboren te Brugge (B.), gedurende 32 jaar de ‘directeur’ van de Koninklijke Harmonie. Gedurende zijn leiderschap maakte het muzikale gezelschap een grote periode van bloei door. Hij huwde in 1874 met de uit Luik afkomstige sopraanzangeres Melanie Lardinois.
Eén
van hun drie kinderen was de in Roermond geboren
Max Guillaume (1877-1944), gehuwd met de uit
Parijs afkomstige schilderes Marthe Dupuis.
Tot grote vreugde van de leden van de Harmonie
volgde hij zijn overleden vader als dirigent
van de ‘Keuninklikke’ in 1904
op. Evenals zijn vader nam ’t Menke’,
zoals hij amicaal genoemd werd, met de Harmonie
deel aan verschillende concoursen . Hij was
bovendien een begaafd violist en componist
van kamermuziek, cantates en marsen.
Waarschijnlijk geschrokken van de beschieting
van een Duitse munitietrein door geallieerde
vliegtuigen op 1 september 1944 nabij Kitskensberg
overleed hij diezelfde dag aan de gevolgen
van een hartinfarct .
Drie generaties Guillaume (m.u.v. Joseph Nicolas Guillaume) zijn begraven op het Oude Kerkhof te Roermond.
(Bronnen:
John Vaessen ,‘Dood, maar niet vergeten’.
Graven en grafkelders op ‘den Aje Kirkhaof’
in Roermond.
John Vaessen, De illustere ‘Prysbehaling’
door de ‘Philharmonie’ op 19 juli
1830 te Brussel, Spiegel van Roermond, 2008)
Meedoen is belangrijker dan winnen!
Uitreiking Gouden Terebinth 2020.
De Olympische gedachte ‘meedoen is belangrijker dan winnen’ geldt zeker ook voor de uitreiking van de Gouden Terebinth 2020. Uit 15 inzendingen met drie organisaties genomineerd te worden was al een hele eer. Dat wij niet als winnaar geëindigd zijn maar de Stichting Sovjet Ereveld te Leusden voelt ook zeker niet als een nederlaag. Wij feliciteren voorzitter Remco Reiding daarom ook van harte met de keuze van de jury. Alle drie de kandidaten waren sterk en hebben zich uitgebreid mogen presenteren op zaterdag 8 februari 2020 aan het publiek in de aula van begraafplaats Tolsteeg in Utrecht. Behalve de Stichting Terebinth en jury waren met alle genomineerden veel supporters meegereisd. Roermond was vertegenwoordigd door 14 personen inclusief wethouder Frans Schreurs van de Gemeente Roermond.
Na het openingswoord door de voorzitter van Terebinth, Dhr. Bert Lever, werd het spits afgebeten door Pieke van Doorn van de Stichting tot Behoud van Graftrommels te Veenhuizen. Zij deed uitgebreid verslag over de resultaten die zij tot nu toe behaalden en zij vormen hiermee een waardevolle bijdrage aan het behoud van cultureel en funerair erfgoed. Hierna was het de beurt aan John Vaessen die namens de Stichting Oude Kerkhof ‘D’n Aje Kirkhoaf’ in de schijnwerpers zette. Hij deed dit met het enthousiasme dat wij van hem gewend zijn en zelfs zo fanatiek dat de voorzitter Bert Lever hem adviseerde ook nog tijd voor de derde genomineerde over te laten. Tot slot mocht Remco Reiding, de uiteindelijke winnaar, 20 jaar onderzoekswerk naar gesneuvelde Sovjet-soldaten en dwangarbeiders toelichten. De stichting heeft inmiddels vele onbekende gesneuvelden een gezicht gegeven en ook diverse nabestaanden opgespoord.
Na
een korte pauze was het de beurt aan Hans
van der Veen met zijn Duitse hertalingen van
Nederlandse funeraire poëzie. De jury
had zich ondertussen teruggetrokken voor beraad.
Uiteindelijk was dan het moment aangebroken
dat juryvoorzitter Karel Loeff het juryrapport
voorlas. Winnaar van de Gouden Terebinth 2020
was zoals gezegd Stichting Sovjet Ereveld
te Leusden. De wisseltrofee en een cheque
van 1000 euro werden uitgereikt. Dit bedrag
zal besteed worden om nabestaanden de mogelijkheid
te bieden het ereveld te bezoeken.
De Stichting Terebinth bood verder aan de
andere genomineerden een cheque van 250 euro
ter erkenning van hun werk.
Wij zijn als stichting zeer verheugd met de nominatie en het hele proces was een mooie ervaring. Het heeft veel positieve publiciteit voor de begraafplaats opgeleverd. Het bestuur van de Stichting Oude Kerkhof bedankt alle vrijwilligers voor hun bijdragen die tot deze nominatie geleid hebben. In het bijzonder dank voor John Vaessen die het initiatief nam om de Stichting Oude Kerkhof Roermond voor te dragen. Waar de Olympische deelnemers 4 jaar moeten wachten hoeven wij maar 2 jaar te wachten voor een herkansing.
www.sovjet-ereveld.nl
www.drentsegraftrommels.nl
http://www.terebinth.nl
Link
naar foto's van Coen in het Panhuis
Uitreiking van de gouden Terebinth 2020
Vandaag
zal in Utrecht de uitreiking plaats vinden
van de gouden Terebinth 2020. De stichting
Terebinth, die zich inzet voor behoud van
funerair erfgoed reikt deze prijs elke twee
jaar uit aan een organisatie die zich verdienstelijk
heeft gemaakt op het gebied van begraafplaats
en begraafcultuur. Een grote afvaardiging
van 14 vrijwilligers en bestuur zijn in Utrecht
aanwezig om de bekendmaking bij te wonen en
hopelijk de prijs in ontvangst te nemen. De
gemeente Roermond heeft wethouder F. Schreurs
afgevaardigd om hierbij aanwezig te zijn.
Wij houden de vingers gekruist. Maar zoals
ook de Olympische gedachte: Meedoen is net
zo belangrijk als winnen.
Vrijdag heeft regionale televisie- en radiozender
aandacht besteed aan de nominatie. ’s
Ochtends in de vroege radio-uitzending met
een live interview en ’s avonds in de
uitzending Limburg Centraal.
Klik op deze link voor het verslag op L1
De
‘Gouden Terebinth’, de tweejaarlijkse
prijs die de stichting voor behoud van funerair
erfgoed Terebinth in 2015 heeft ingesteld,
wordt voor de derde keer uitgereikt. Winnaar
van deze prijs is de organisatie/instantie
of de persoon die zich volgens de jury in
2018-2019 uitzonderlijk heeft ingezet voor
het behoud van de klassieke begraafplaats.
Herdenking 75 jaar bevrijding Auschwitz
.Foto: Coen In het Panhuis in zwart wit, 5 jaar geleden gemaakt in Birkenau.
Elk jaar wordt op 27 januari herdacht met als boodschap “Auschwitz nooit meer”. Een waarschuwing aan de huidige en toekomstige generaties, een maning dat dit nooit meer mag gebeuren.
De Gemeente Roermond heeft in het kader van 75 jaar bevrijding een herdenking georganiseerd op 26 januari 2020 die tweedelig was. Een bijeenkomst werd gehouden in de tuinzaal van het stadhuis en buiten op de markt de onthulling van het (tijdelijk) monument Levenslicht, onderdeel van een landelijk project van 104.000 lichtgevende stenen. Stenen zijn belangrijk als symbool zowel in de Joodse herdenkingstraditie als in de Roma- en Sinticultuur. In Roermond zijn 500 stenen ontvangen.
De bijeenkomst in het stadhuis werd door een 100 tal personen bijgewoond. Na het openingswoord en welkom door Burgemeester Mevrouw Rianne Donders waren er toespraken van achtereenvolgens Dhr. Benoît Wesly voorzitter van de Joodse Gemeente Limburg, Mr. Hein van der Bruggen, historicus en Dhr. John Vaessen auteur van het boek “Dood maar niet vergeten”. De toespraken waren indrukwekkend. Burgemeester Donders memoreerde aan de excuses van de Nederlandse regering op deze dag uitgesproken door Premier Rutte. Benoît Wesley, wiens familie grotendeels in Auschwitz vermoord is, refereerde vooral aan het telkens weer oplaaiend antisemitisme in de wereld. Mr. Hein van der Bruggen ging nadrukkelijk in op de geschiedenis van de Joodse bevolking in Roermond en de Jodenhaat die al voorkwam ver voor de 2e wereldoorlog. Mr. Hein van der Bruggen is ook een van de initiatiefnemers van het plaatsen van struikelstenen. Tot slot ging John Vaessen dieper in op de slachtoffers van de Holocaust in relatie tot het Oude Kerkhof. Velen zijn niet begraven op het Joodse deel omdat zij niet terugkeerden maar zij worden wel herdacht en kregen door zijn speech een gezicht. Het geheel werd muzikaal omlijst door het ensemble El Cambio. Zij brachten op sfeervolle wijze diverse Jiddische liederen.
Om 18:00 uur werd op de markt het tijdelijk monument “Levenslicht” onthuld. Symbolisch werden door ondermeer de burgemeester Mevrouw Donders, de cultuurburgemeester Pepijn en vertegenwoordigers van de gemeenteraad van Roermond de laatste stenen toegevoegd. De burgemeester nodigde hiervoor diverse kinderen uit om met haar een steen te leggen want de jeugd moet het verhaal blijven vertellen. Het monument bleef tot woensdag 29 januari 2020 te bezoeken.
“Vrijheid overkomt je niet, vrijheid spreek je af.” *
*Citaat Benoît Wesly uit zijn toespraak tijdens de herdenking
Klik hier voor foto's van de herdenking, foto's Wim Bongaerts
Klik hier voor de speech John Vaessen Auschwitzherdenking 2020
Stichting Oude Kerkhof Roermond zoekt nieuwe vrijwilligers
In 2021 bestaat de Stichting Oude Kerkhof
25 jaar. In 1996 heeft een groep enthousiastelingen
zich het lot van de gesloten begraafplaats
aangetrokken om verder verval te voorkomen
en dit stenen archief voor het nageslacht
te bewaren. Er is in deze 25 jaar veel gerealiseerd
en hoewel nog vele restauraties en verbeteringen
op ons wensenlijstje staan ligt het kerkhof
er mooi bij. Dit alles was niet mogelijk geweest
zonder het vele werk en inzet van talloze
vrijwilligers. Het bestuur van de Stichting
Oude Kerkhof bestaat uit 5 personen en daarnaast
is er een groep van een 15-tal vrijwilligers
actief. Ieder met zijn eigen specifieke taken
en kwaliteiten. Een gedeelte van deze groep
doet de rondleidingen. Deels algemene rondleidingen,
themarondleidingen maar ook persoonlijke rondleidingen
op aanvraag.
Om de rondleidingen en andere werkzaamheden
ook in de toekomst te kunnen blijven uitvoeren,
zoeken wij nieuwe vrijwilligers. In eerste
instantie zoeken wij mensen die zich willen
verdiepen in de geschiedenis van het kerkhof
en de verhalen over de begraven personen.
Na een opleidingstraject (zo mogelijk in een
groepje), door meelopen met ervaren gidsen
en vooral veel lezen kunnen zij aan de slag
om zelfstandig rondleidingen te verzorgen.
Een praktijktest rondt het traject tot erkend
rondleider af. Een brede interesse in de Roermondse
geschiedenis is wel gewenst. Mensen die wel
vrijwilliger willen worden, maar geen rondleidingen
willen doen worden ook uitgenodigd om te reageren.
Er zijn diverse activiteiten en taken waar
enthousiaste vrijwilligers voor ingezet kunnen
worden. In de aanmelding graag omschrijven
waar uw kwaliteiten en wensen liggen.
Hopelijk is uw interesse gewekt of kent u
anderen in uw omgeving die wellicht geïnteresseerd
zijn. Graag zien wij uw reactie met daarin
een korte persoonsomschrijving en motivatie.
U kunt zich aanmelden op ons mailadres info@oudekerkhofroermond.nl.
Heeft u nog vragen dan kunt u ook mailen en
uw telefoonnummer vermelden dan nemen wij
contact met u op.
Laat deze prachtige historie van Roermond
niet verloren gaan.
Foto Wim Bongaerts
Oplevering graf Hoenen na herbegrafenis.
Onlangs is een nieuw graf opgeleverd met de stoffelijke resten van de familie Hoenen. Van de oorspronkelijke grafkelder zoals beschreven op blz. 256 en 257 in het boek “Dood maar niet vergeten” van John Vaessen zijn de rechten overgedragen naar een andere rechthebbende. Omdat de Stichting Oude Kerkhof het historisch belang direct inzag en tevens uit respect naar de overledenen heeft zij bij de Gemeente Roermond aangedrongen om na het schudden van de kelder de resten te (her)begraven in een nieuw zandgraf. Vlak naast de oorspronkelijke grafkelder is dit graf gerealiseerd met behoud van de oorspronkelijke metalen deksel en originele sluitstenen uit de grafkelder. De deksel is geplaatst op een hardstenen rand en de sluitstenen liggen hieronder in een grindbed. De Stichting Oude Kerkhof is zeer verheugd dat dit stukje geschiedenis bewaard wordt en dankt de Gemeente Roermond voor de medewerking.
. ....
Foto's Mathieu Beeren
Achtergrondinformatie
uit het boek “Dood maar niet vergeten”
van John Vaessen
Grafkelder Hoenen (Vak 5, 185-189)
Eén
van de jongste grafkelders op deze begraafplaats
(1931), is die van de familie Hoenen-Boymanns.
Afkomstig uit een welgestelde landbouwersfamilie
in Heerlerheide werd P.J. Eugène Hoenen
(1869-1948) erfgenaam van grondgebied dat
later verkocht werd, in eerste instantie vanwege
bruinkoolwinning. Het land kwam aan de Staatsmijnen
en diende met name de exploitatie van de mijnen
Oranje-Nassau I en III. Huize De Köpkensmolen
waar Eugène Hoenen in 1869 geboren
werd, bestaat nog, zij het dat de daarbij
horende grootste watermolen van Heerlen verdwenen
is. Hij was gehuwd met de uit het Duitse Herbach
afkomstige Maria Boymanns (1873-1936).
Buiten
dit echtpaar werd ook hun in Kerkrade geboren
en aangenomen dochter Franziska Hoenen (1904-1990)
in deze kelder bijgezet. Zij was woonachtig
aan de Kapellerlaan 19 en vormde gedurende
vele jaren een opmerkelijke verschijning in
het Roermondse stadsbeeld. De naam ‘Ciska
Hoen’, zoals zij genoemd werd, was wijd
en zijd bekend. Zij viel op door haar opzichtige
manier van kleden, haar nadrukkelijke aanwezigheid,
haar vele relaties en de wijze waarop ze in
oorlogstijd op
ondubbelzinnige wijze haar voorkeur voor de
bezetter toonde. Haar destijds ongetwijfeld
reeds verwarde geestelijke toestand was reden
voor de nodige commotie in de stad, die oudere
Roermondenaren zich veelal nog kunnen herinneren.
Uiteindelijk werd Ciska opgenomen in een psychiatrische
inrichting in Venray, waar zij na jarenlange
verpleging op 23 oktober 1990 overleed.
Adieu 2019, Bienvenue 2020
Het bestuur en de vrijwilligers van de Stichting Oude Kerkhof Roermond wensen alle relaties en contacten een voorspoedig 2020 in een goede gezondheid. Traditioneel werd dit nieuwe jaar ingeluid met bestuur en vrijwilligers. Het bestuur en nagenoeg alle vrijwilligers kwamen 8 januari samen in Café Aad Remunj. In zijn toespraak heeft voorzitter Mathieu Beeren het programma voor het komend jaar gepresenteerd met daarin opgenomen een aantal vaste onderdelen zoals de gratis rondleidingen in maart, de Act of Remembrance in april, themarondleiding WOII in mei, Cuypersdagen in juni, concert van de Koninklijke Harmonie in september, open Monumentendagen in september en het jaar wordt afgesloten in november met de traditionele allerzielentocht. Exacte data en tijden worden spoedig op de website gepubliceerd.
Naast
de vaste onderdelen worden dit jaar diverse
activiteiten georganiseerd in het kader van
het 75-jarig jubileum van de bevrijding van
Roermond op 1 maart 1945. De Stichting Oude
Kerkhof Roermond is bij de organisatie van
diverse onderdelen betrokken. Niet door de
Stichting georganiseerd maar door de Gemeente
Roermond is de presentatie van het tijdelijk
Holocaust monument “Levenslicht”
op 26 januari 2020 op de markt van Roermond.
Voor de achtergrond van dit project kunt u
de website van de ontwerper bezoeken.
https://www.studioroosegaarde.net/project/levenslicht
Voorzitter
Beeren heeft John Vaessen bedankt voor de
jarenlange inzet betreffende de
pr-taken. Hij heeft vele jaren de contacten
met media verzorgd zowel voor de schrijvende
pers alsook voor radio en TV. John doet een
stapje terug en heeft inmiddels zijn taken
overgedragen aan Coen In het Panhuis.
Foto Wim Bongaerts
Tijdens de nieuwjaarsbijeenkomst is een nieuwe vrijwilliger voorgesteld. Dhr. Mart Knoops gaat zich verdiepen in alle thema’s van het Oude Kerkhof om t.z.t. als volwaardige gids te kunnen functioneren. Wij heten Mart van harte welkom en wensen hem veel succes en plezier de komende periode.
In het kader van 75 jaar Bevrijding van Roermond geeft John Vaessen op dinsdag 4 februari een presentatie in MFC ’t Paradies Munsterstaat 61. De lezing gaat over alle slachtoffers van WO II, die begraven zijn of zijn geweest op het Oude Kerkhof. Het betreft geallieerden, verzetsstrijders, gefusilleerden en burgerslachtoffers van evacuatie en bombardementen. Speciale aandacht wordt daarbij besteed aan de treinbeschieting op 8 februari 1945 bij Wesel (D.). In de laatste editie van de Spiegel van Roermond uitgegeven door de Stichting Rura is een uitgebreid artikel opgenomen over dit drama. De lezing start om 14:00 uur en duurt tot 16:00 uur, entree 3 euro.
2020 wordt, zoals u kunt lezen, een actief en interessant jaar.